ডিজিটেল ডেস্ক : হিন্দু ধৰ্মত সোমবাৰ, শিৱৰাত্ৰি আৰু শাওণ মাহ মহাদেৱৰ বাবে বিশেষভাৱে উৎসৰ্গিত। ভোলেনাথক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ ৰীতি-নীতি অনুসৰি পূজা কৰা হয়। প্ৰতি বছৰে ফাগুন মাহৰ কৃষ্ণ পক্ষৰ চতুৰ্দশী দিনা পালন কৰা হ'ব মহাশিৱৰাত্ৰি।
ভোলেনাথক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ শিৱভক্তসকলে ৰীতি-নীতি অনুসৰি পূজা কৰে। ইয়াৰ লগতে তেওঁৰ প্ৰিয় সামগ্ৰী যেনে-বেলপাত, আকন, ভাং আৰু ধাতুৰাও আগবঢ়োৱা হয়। কৈলাসপতিক ধতুৰা আগবঢ়োৱাৰ আঁৰত এটা পৌৰাণিক কাহিনী আছে। এই আমোদজনক আৰু ৰোমাঞ্চকৰ কাহিনীটোৰ বিষয়ে আমিও জানো আহক।
শিৱ মহাপুৰণৰ মতে এই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডক ধ্বংস হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ ভগৱান শিৱই সাগৰৰ মন্থনৰ পৰা ওলোৱা বিহপান কৰিছিল। ভগৱান শিৱই এই বিহ তেওঁৰ ডিঙিৰ তললৈ যাবলৈ নিদিলে যাৰ বাবে তেওঁৰ ডিঙি নীলা হৈ পৰিল। ইয়াৰ বাবেই তেওঁ নীলকান্ত নামেৰে পৰিচিত হ’ল।
এই বিহৰ বাবে ভগৱান শিৱ যেতিয়া যন্ত্ৰণাত ছটফটাবলৈ ধৰিলে, যিটো দেখি আন দেৱ-দেৱীসকল চিন্তিত হৈ পৰিল। বিশ্বাস অনুসৰি ইয়াৰ পাছত আদিশক্তিয়ে আৱিৰ্ভাৱ হৈ বনৌষধি আৰু জলাভিষেকক ভগৱান শিৱক ৰক্ষা কৰিবলৈ উপদেশ দিছিল। ইয়াৰ পাছতেই যেতিয়া নীলকণ্ঠক ভাং আৰু ধতুৰা আদি বনৌষধি প্ৰদান কৰা হৈছিল আৰু অবিৰতভাৱে জলাভিষেক কৰা হৈছিল। ইয়াৰ ফলত ভগৱান শিৱৰ বিহ কমি আহিল আৰু তেওঁ সুস্থ হৈ উঠিল। তেতিয়াৰ পৰাই ভগৱান শিৱক ধতুৰা আৰু ভাং অৰ্পণ কৰাৰ পৰম্পৰা চলি আহিছে।
