ডিজিটেল ডেস্কঃ শ্ৰদ্ধা ৱাকাৰৰ হত্যাকাণ্ডই দেশজুৰি প্ৰবল জোকাৰণিৰ সৃষ্টি কৰিছিল। ২০২২ চনত সংঘটিত হোৱা এই হত্যাকাণ্ডত জড়িত আছিল শ্ৰদ্ধাৰ লিভ-ইন পাৰ্টনাৰ আফতাব পুনাৱালা। শ্ৰদ্ধাৰ হত্যাকাণ্ডৰ কথা পোহৰলৈ আহিছিল ২০২২ চনৰ ১২ নৱেম্বৰত। সেইদিনা আফতাব পুনাৱালাক দিল্লীৰ মেহৰাউলী অঞ্চলৰ পৰা গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হৈছিল।
আফতাবক গ্ৰেপ্তাৰ কৰাৰ পাছতেই ২০২২ চনৰ ১৮ মে’ত শ্ৰদ্ধাক হত্যা কৰা বুলি প্ৰকাশ পাইছিল। কিন্তু শ্ৰদ্ধাৰ মৃতদেহটো পোৱা নগ’ল, কাৰণ আফতাবে শ্ৰদ্ধাৰ মৃতদেহটো ৩৫ টুকুৰা কৰি ফ্ৰীজত বহুদিন ৰাখিছিল আৰু ইয়াৰ পাছৰ তিনিমাহ তেওঁ সেই মৃতদেহৰ টুকুৰাবোৰ ফ্ৰীজৰ পৰা উলিয়াই মেহৰাউলীৰ হাবিৰ অত-তত সিঁচৰিত কৰি দিছিল। শ্ৰদ্ধাৰ মৃত্যুৰ বহু সময় পাৰ হৈ যোৱাৰ বাবে আৰক্ষীয়ে মৃতদেহৰ নামত মাত্ৰ হাড়হে উদ্ধাৰ কৰে। ডি এন এ পৰীক্ষাৰ জৰিয়তে প্ৰমাণিত হ’ল যে হাড়বোৰ শ্ৰদ্ধাৰ।
শ্ৰদ্ধাৰ গোচৰ ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়। এফ আই আৰ পঞ্জীয়ন হোৱাৰ ৭৫ দিনৰ পাছত অৰ্থাৎ ২০২৩ চনৰ ২৪ জানুৱাৰীত দিল্লী আৰক্ষীয়ে এই গোচৰৰ অভিযোগনামা দাখিল কৰে। অভিযোগনামা দাখিল কৰাৰ পিছত ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতে অভিযোগ ফ্ৰেমৱৰ্ক কৰিবলৈ প্ৰায় ৩ মাহ সময় লৈছিল। ২০২৩ চনৰ ৯ মে’ত চাৰ্জ ফ্ৰেম কৰা হৈছে। কিন্তু অভিযোগ ফ্ৰেমৱৰ্ক হোৱাৰ পিছতো আদালতে বিচাৰ আৰম্ভ কৰিবলৈ আৰু প্ৰায় এমাহ সময় লৈছিল।
২০২৩ চনৰ ১ জুনৰ পৰা দিল্লীৰ সাকেট আদালতত শ্ৰদ্ধা গোচৰৰ শুনানি আৰম্ভ হয়। আশা কৰা হৈছিল যে ৬ৰ পৰা ৯ মাহৰ পিছত এই সিদ্ধান্ত আহিব। আনকি নিৰ্ভয়া গোচৰতো ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতে ৯ মাহত ৰায় দিছিল। কিন্তু হায়, সেয়া নহ’ল। যোৱা ডেৰ-দুবছৰ ধৰি এই গোচৰৰ কাৰ্য্যবিধি চলি আছে। আৰু পৰিস্থিতি হ’ল এই গোচৰত ২১২ জন সাক্ষীৰ ভিতৰত এতিয়ালৈকে মাত্ৰ ১৬৫ জন সাক্ষীৰ সাক্ষ্য সম্পূৰ্ণ হৈছে। অৰ্থাৎ ৪৭ জন সাক্ষীৰ সাক্ষ্য এতিয়াও বাকী আছে।
শ্ৰদ্ধাৰ পিতৃ বিকাশ ৱাকাৰে নিজৰ কন্যাৰ ন্যায়ৰ বাবে যুঁজি আছিল। সকলো হেৰুৱাই তেওঁ ন্যায়ৰ বাবে মুম্বাইৰ পৰা দিল্লীলৈ যাত্ৰা কৰি আছিল। আইনৰ পৰা তেওঁ মাথোঁ বিচাৰিছিল যে তেওঁ নিজৰ ছোৱালীজনীৰ দেহৰ অৱশিষ্টখিনি পাব বিচাৰে আৰু তেওঁ কন্যাৰ অন্তিম সংস্কাৰ কৰিব বিচাৰে। কন্যাৰ শেষ ৰীতি-নীতিখিনি কৰিব বিচাৰিছিল পিতৃ বিকাশ ৱাকাৰে। কিন্তু তেওঁৰ এই ইচ্ছা মাথোঁ তেওঁৰ শেষ ইচ্ছা হৈয়েই থাকিল। বুকুত অযুত বেদনা লৈ তেওঁ এই পৃথিৱী এৰি গুচি গ’ল।
দেওবাৰে মুম্বাইত শ্ৰদ্ধা ৱাকাৰৰ পিতৃ বিকাশ ৱাকাৰৰ হাৰ্ট এটেকত মৃত্যু হয়। যোৱা কেইবামাহো ধৰি তেওঁ মুম্বাই আৰু দিল্লীৰ মাজত দৌৰি আছিল। আদালতলৈ তাত বাতি কাঢ়ি আছিল। কিন্তু তেওঁ মাত্ৰ আদালতৰ পৰা তাৰিখৰ পাছত তাৰিখহে পাইছিল।
শ্ৰদ্ধাৰ পিতৃ বিকাশ ৱাকাৰ আৰু ভাতৃয়ে মুম্বাইৰ পৰা দিল্লীলৈ বহুবাৰ যাত্ৰা কৰিছিল। তথ্য অনুসৰি বিগত দুবছৰত বিকাশ ৱাকাৰে আদালতত হাজিৰ হৈছিল ৩৫ৰ পৰা ৪০ বাৰ। এই সময়ছোৱাত তেওঁ অশান্তিত ভুগাৰ উপৰিও মুম্বাইৰ পৰা দিল্লীলৈ অহা-যোৱা আৰু থকা-খোৱাৰ নামতো বহু টকা খৰচ কৰিব লগীয়া হৈছিল। নিজৰ ছোৱালীজনীৰ বাবে তেওঁ অহৰহ যুঁজি আছিল।
এতিয়া প্ৰশ্ন হয় ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতত গোচৰ ৰুজু হোৱাৰ পিছতো ইমান সময় কিয় লাগিছে? গতিকে ইয়াৰ এটা অতি সহজ কাৰণ আছে। যিখন ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতত শ্ৰদ্ধাৰ গোচৰ বিচাৰাধীন হৈ আছে, সেইখনে এই গোচৰটো দিনে দিনে শুনানি হ’ব নে সাধাৰণ গোচৰৰ দৰে হ’ব, সেইখনে ক’ৰ পৰাও কোনো নিৰ্দেশনা পোৱা নাই। এই সময়সীমাৰ ভিতৰত যদি ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতক ৰায়দানৰ সীমা দিয়া হ’লহেঁতেন তেন্তে হয়তো ইমান পলম নহ’লহেঁতেন।
কিন্তু এতিয়া যেতিয়া এই গোচৰৰ কাৰ্য্যবিধি প্ৰায় ২ বছৰ হ’ব, তেতিয়া ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতে সিদ্ধান্ত লৈছে যে অহা মাহৰ পৰা অৰ্থাৎ মাৰ্চৰ পৰা এই গোচৰৰ শুনানি দিনে দিনে কৰিব। অৰ্থাৎ দুবছৰ আগতে যি কাম হ’বলগীয়া আছিল, এতিয়া দুবছৰৰ পিছত হ’ব। অৰ্থাৎ ইয়াৰ মতে মাৰ্চ মাহৰ পৰা দৈনন্দিন শুনানি আৰম্ভ হ’লেও আগন্তুক দুই-তিনি মাহৰ কোনো সিদ্ধান্তৰ আশা নাই। অন্ততঃ মে’ মাহৰ আগতে নহয়।
কিন্তু এপ্ৰিল-মে’ মাহতো কাহিনী শেষ নহ’ব। কাৰণ ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতৰ পৰা যি সিদ্ধান্তই নাহে, কোনোবাই উচ্চ ন্যায়ালয়ত প্ৰত্যাহ্বান জনাব। যদি ফাষ্ট ট্ৰেক আদালতে আফতাব পুনাৱালাক মৃত্যুদণ্ড দিয়ে, তেন্তে সেই গোচৰতো উচ্চ ন্যায়ালয়ে সেই সিদ্ধান্তত অনুমোদন দিব লাগিব। উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ পিছত উচ্চতম ন্যায়ালয় আৰু তাৰ পিছত বহু আৱেদন আৰু পুনৰীক্ষণ আৱেদন। ইয়াৰ পৰাই এয়াই প্ৰমাণ হয় যে শ্ৰদ্ধা ৱাকাৰে সোনকালে ন্যায় পোৱাৰ আশা ক্ষীণ।